Υπάρχει ένας πολύ μεγάλος αριθμός ασθενών , στους οποίους αναγκαστικά ο μηνίσκος αφαιρείται αφού δεν είναι δυνατόν να διορθωθεί με συρραφή. Ή ακόμη χειρότερα όταν η συρραφή αποτυγχάνει. Σ αυτές τις περιπτώσεις, χάνεται το μεγάλο πλεονέκτημα της προστατευτικής δράσης του μηνίσκου ανάμεσα στις αρθρικές επιφάνειες. Αυτό είναι ιδιαίτερα δυσάρεστο σε νέους σχετικά ενεργούς και δραστήριους ασθενείς. Η ιδέα της μεταμόσχευσης του μηνίσκου με πτωματικά αλλομοσχεύματα άρχισε να κερδίζει έδαφος από το 1989. Παρά το γεγονός της τυποποίησης της μεθόδου μέσω της αρθροσκόπησης του γόνατος, οι επιφυλάξεις των ασθενών ήταν σοβαρές ιδιαίτερα μετά την ενημέρωσή τους για πιθανόν μεταδιδόμενες νόσους μέσω του μοσχεύματος. Αυτό έδωσε την ιδέα στους bio-engineers για την σχεδίαση ενός <συνθετικού μηνίσκου> στα πλαίσια ενός αδρανούς υλικού που θα είναι απόλυτα συμβατό με τους υγιείς ιστούς. Μέσω της αρθροσκόπησης του γόνατος, μπορούμε πλέον να δούμε ένα γόνατο όπου οι αλλοιώσεις στους χόνδρους είναι το πολύ σταδίου ΙΙΙ, με κλινικές ενοχλήσεις στο έσω ή έξω μεσάρθριο διάστημα. Το βάρος του αρρώστου δεν πρέπει να υπερβαίνει το 15-20 % του φυσιολογικού βάρους και οι ενοχλήσεις να εστιάζονται τοπικά. Ουσιαστικά, τα παραπάνω αποτελούν μία επιλογή ασθενών κατάλληλων για να υποβληθούν στη προσθήκη του εμφυτεύματος. Σκοπός είναι να αποφευχθεί μία ολική αρθροπλαστική.
Το εμφύτευμα με τις πρώτες ήδη ενθαρρυντικές μελέτες είναι το NUsurface® το οποίο αποτελείται από πολυκαρβονική ουρεθάνη (polycarbonate-urethane).
Ένα υλικό πολύ ισχυρό και αρκετά ελαστικό ώστε να μιμείται τη δράση του απωλεσθέντος μηνίσκου . Με τη βοήθεια της αρθροσκόπησης του γόνατος και μία τομή 3 εκ. μπορούμε να τοποθετήσουμε το εμφύτευμα στη θέση του μηνίσκου , χωρίς καν να το συρράψουμε. Το υλικό αυτό θα προσαρμοστεί άριστα στις νέες δυναμικές φορτίων τοπικά. Έτσι επανέρχεται η σωστή εμβιομηχανική τοπικά, προστατεύονται οι χόνδροι απο την περαιτέρω εκφύλιση, ενώ μπορεί με μία νέα αρθροσκόπηση στο γόνατο να αφαιρεθεί εύκολα, αν συντρέχουν λόγοι.